Moeilijke tijden

Dat alles goed gaat kan ik helaas niet zeggen. Ik heb heel veel stress gehad en heb een groot deel nog steeds.
Eerst problemen met internet, dan mijn oplader dat kapot gaat, een bachelorproef dat ingeleverd moet worden, andere school opdrachten die staan te wachten, elektriciteit dat elke dag voor meerdere uren wegvalt (wat maakt dat ik niet veel aan mijn schoolwerk kan werken, omdat mijn baterij op gaat) en dan nog mijn portemoney dat gestolen werd door de taxichauffeur.

Ik had geen zin meer om iets te schrijven. Ben zo bezig in mijn hoofd en had alles bijna op gegeven. Geen leuk gevoel om eindelijk zo ver te zijn en zoveel tegenslagen krijgen.
Ben de hele week al elke dag bij de politie bureau. Corruptie zie je hier wel hoor. Wil je iets bereiken? Dan kan je beter mensen afbetalen.
Het hele verhaal van hoe het is gebeurt heb ik geen zin in om te vertellen. Maar ik zal maar tog zeggen dat het gebeurd is.

Stage gaat heel goed. Ze willen mij hier hebben. Ze willen dat ik hier blijf. Wil ik ook wel. Ik voel me thuis hier! Ondanks alles geniet ik nog wel van Afrika omdat het een kleine groep is dat het voor iedereen verpest.

Geen zin in de gestressde leven van Europa. Maar terug moet ik wel. Ik moet nog veel bereiken. Terug komen is op de eerste plek van mijn bucketlist.

Ik werk volledig zelfstandig, ze vragen mij om studenten te begeleiden en ik ben sister Churnesca op de afdeling BTW en word ook gerespecteerd. Ik heb mezelf bewezen......
Ondanks alles, ben ik blij dat mijn stage goed gaat.

Nederland mis ik niet, wel mijn familie en vrienden. Aftellen doe ik nog zeker niet, kon ik maar de tijd stil zetten en uren lang staren naar de Kilimanjaro berg, de groene bomen en de rode en vruchtbare kleur van het land.

Ik voel me nu vaak in een dipje, misschien komt het door de stress. Geen leuk gevoel. Soms heb ik geen zin om te gaan werken, maar als ik daar ben weet ik weer waarvoor ik hier ben en waar ik het voor doe.